استرالیا دیده موجهای پناهجویان را که از ایران ، افغانستان ، عراق به استرالیا میآیند. شورش های گسترده اخیر در مراکز بازداشت در سراسر استرالیا، همه انعکاس از بازداشت های اجباری پناهجویان، زمان طولانی مدت برای درخواست‌ ها و بازداشتگاهای شلوغ دار.

افرادی که به استرالیا با قایق میایند غیر قانونی میباشند و با توجه به قانون استرالیا، کسان که غیر قانونی وارد به استرالیا می شوند باید در زندان بازداشت شوند. بسیاری از آنها اول به جزیره کریسمس بورده میشوند. جزیره کریسمس پر جمعیت است و ترکیبی از اقوام مختلف است که بعض از اوقات منفجره می باشد. گزارشها از حملات و آسیب بین پناهجویان شده است. درابتدای سال جاری پناهجو سریلانکایی دندان های خود را توسط یک زندانی دیگر شکستاند. پناهجویان نیزبه نگهبانان خود حمله می کنند. یک پناهجوی ایرانی آب جوش بر روی یک نگهبان پرداخت که در صدد شکستن یک مبارزه بین پناهجویان بود. ایران در حال حاضر رو به اتهامات جنایی است.

ازدحام یک مشکل جدی در مراکز بازداشتی استرالیا گشته به دلیل که شماره پناهجویان که به استرلیا درسال گذشته آمدند استرلیا برایش آماده نبود. درسال 2010 134 قایق به استرالیا حمل 6535 نفر آمد. در 20 آپریل، 6300 پناهجویان در بازداشتگاه استرالیا بازداشت شدند. بیش از نیمی از پناهجویان که بازداشت شده اند در جزیره به مدت 18 ماه بوده است.

چند ماه پیش پناهجویان آسیب گستردهی در یک مرکز بازداشت در سیدنی استرالیا ایجادکردند، به ساختمان حریق زدند و بالای مامورهای اتش‌ نشانی حمله کردند. 100 مرد در اختلالات بودند که همه شب طول کشید. 9 ساختمان به طور جدی آسیب دیده بود که از جمله یک مرکز بهداشتی ، آشپزخانه و اتاق کامپیوتربوده.

پولیس ضد شورش توسط شرکت های خصوصی امنیتی مراکز خواسته شد. آتش نشان ها که تلاش می کردند آتش را خاموش کنند با کاشی های سقف و بیت از چوب زده شد. فکری است که انفجار توسط بطری گاز که آتش گرفته بود ایجاد شد.
به گفته پولیس ، گاز اشک آور استفاده نشد اما اسپری فلفل و گلوله های"کیسه لوبیا" از یک تفنگ‌ ساچمه‌ای‌ زده شد. 

یک مرد ایرانی به نام مجید که در این شورش بود، گفت: آنها به این اقدامات مجبورشده اند چرا که آنها هیچ گزینه ای دیگر ندارند.او گفت:"ما درمانده هستیم، ما فقط توجه می خواهم. ما هیچ کسی را اسیب نه رساندیم.  ما آتش نشان ها را اسیب نه رساندیم. ما بالای امنیت حمله نکردیم. من یک حیوان نیستم، من انسان هستم.  من الاٌ در بازداشتگاه 20 ماه سپری کردم. "

هفت تن از بازداشت شدگان ازخاطر تخریب بازداشتگاه متهم شده اند. یکی از کسانی که متهم شده ایرانی است.

یک شورش مشابه در جزیره کریسمس در ماه مارچ هم بود که در آن هم ساختمانها را آتش زدند و پولیس مجبور به استفاده از گاز اشک آور، گلوله های کیسه لوبیا کرد تا ناآرامی را به پایان برسانند. هجده پناهجویان در شورش ها متهم شدند. این اتهامات شامل سرقت ، تخریب اموال عمومی ، با استفاده از سلاح و صدمه یا تهدید یک مامور بوده است. اتهامات این مجازات دو سال تا 20 سال زندان دارد.

بسیارخشم در بین زندان وجود دارد و پناهجویان در تلاش هستند که خشم خود را توسط اعتراض و به صدمه زدن خود نشان بدهند. بسیاری از مردم در بازداشت تلاش کرده اند تا خود را آسیب برساندن تاکه درخوست های آنها جلب توجه شود.

یک مرد از سیم یک طناب جورکرده و به هواکش پشت بام گره کرده قبل ازاین که تهدید پردختن و کشتن خود را کند. سایر بازداشت شدگان او را برگزار کردن. یکی دیگراز زندانیان نیز لبهای خود را با هم دوخته تا در برابر مقامات در مورد درخواست پناهندگیش که در مرکز جزیره کریسمس کرده اعتراض کند.

همچنین بعضی از پناهجویان مشکلات جدی روانی پیدا کرده ودرواقع خودکشی کرده اند. مثل دو مرد جوان افغان که در اتاقهای خود مرده دریافت شدند در بازداشتگاه های مختلف در ماه مارچ.

تظاهرات، شورش، خودآزاری و خودکشی، همه ناشی از رنجیدگی و خشم که پناهجویان احساس می کنند هست. آنها سفر یک راه طولانی را کردند و مقدار زیادی از پول و زمان را صرف کردند و بسیاری مشکلات را دیدند تا به مقصد جای خود برسند اما در عین حال آنها به سرپیچی‌های دیگر روبرو می شوند مثل ازدحام مراکز بازداشت، بازداشت به مدت طولانی، و در پایان بعضی از آنها هم ویزه نمی گیرند واخراج  می شوند زیرا که آنها پناهندگان واقعی نیستند. هر سال صدها پناهندگان غیر قانونی به طرف استرالیا سفردارند، حتی که راهای قانونی و مطمئن برای به دست آوردن ویزه وجود دارد بدون اینکه بازداشت شوند.

پولیس فدرالی استرالیا قاچاقچی مردم را اتهام به قاچاقی کردن‌ 89 نفر که از جمله اتهامت چهار قاچاقی "بدتر" مردم است.  بعضی از آنها مربوط به فاجعه قایق جزیره کریسمس سال گذشته بوده.

متولد ایران علی خرم حیدرخانی 40 ساله همچنین به عنوان حیدرخانی و علی حمید شناخته میشود که شهروند استرالیا از سال 2003 بوده، در حال حاضر رو به 89 اتهام قاچاقی که مربوط به چهار قایق حامل بیش از 300 نفر بین جون 2010  و جنوری 2011 است.
حیدرخانی توسط مقامات اندونزیایی در تاریخ 25 جنوری بازداشت و به استرالیا در تاریخ 11 مه بخاطربیشتراقامت کردن ازتاریخ ویزه اش وبخاطر نیازاسترالیا به دنبال استرداد اوفرستاده شد. هنگامی که او در سیدنی وارد شد فوراٌ دستگیرگردیده.

سه خادمان اندونزیایی 221 SIEV نیز دستگیر و به اتهام آوردن غیرقانونی گروهی از شهروندان غیراسترالیایی به این کشور گردیدند.

علی خرم حیدرخانی در حال حاضر در مقابل به 89 اتهامات می باشد، 36 اتهامات مربوط به یک قایق به نام  SIEV 221، که به

صخره ها در ساحل جزیره کریسمس در ماه دسامبر سال گذشته تصادم کرد. گمان این است که 92 نفر در SIEV 221 بوده،42 زنده و در حدود 50 مرد ، زن ، بچه مرده است که بیشترانها از ایران و عراق بوده. 20 تن ازجسدها در دریا گم شده اند.

ستوان نیروی دریایی استرالیا شرح نمود مشکلات نجات دادن یک کودک را که متصل به یک زن درحال غرق شدن بوده وقتی که SIEV 221  به سنگ در جزیره کریسمس خوردوشکست. دو قایق برای نجات مردم از حماس پیری فرستاده شد. ملاح مجبور مبارزه با امواج ، باد و باران صخره بوده تا به جایی قایق شکسته پناهجویان برسند.

او گفت که جسدهای مرده را در آب دید، از جمله یک زن میانسال درزیرسطح بود که توسط یک خط به یک کودک در جلیقه نجات روی آب متصل بود. او به منظور نجات کودک مجبور به قطع خط می شود. او گفت که او گریه افراد دیگر را نادیده گرفت و تنها در صرفه جویی انها بود که می توانست نجات دهد.

فجایع قبلی وجود دارد که شامل پناهجویان بوده. بدترین که شناخته شده و باقی می ماند مرگ 146 کودک ، 142 زن و 65 مرد در سال 2001 زمانی که قایق به نام سیواکس در داخل منطقه مرزی استرالیا نظارات حفاظت هوایی غرق شد. و یا حادثه اکتوبر 2009 که در آن یک قایق حامل 105 افغانان که در راه خود از اندونیزیا به استرالیا ناپدید شد. هیچ اثری از آنها تا به حال یافت نشده است.

دیگر قایق هاهم وجود دارد که گم شده است. مثلاٌ قایق که در13نوامبرسال گذشته گم شده است. این قایق آغاز سفر خود را از جاکارتا ، اندونزیا به طرف استرالیا حمل پناهجویان ایرانی، عراقی وافغان شروع کرد. داستان از بستگان و دوستان آنها در مورد آخرین باری که از جانب آنان شنیده بودند تاریخ 13 نوامبر سازگار می باشد.  سندی ایج برای اولین بار موضوع را در ماه دسامبر مطرح کرد، پس از نگرانی بستگان وتلاش برای پیدا کردن انها اگر آنها که درحال وارد استرلیا شده اند یا نه. با توجه به حفاظت از مرزها قایق فرماندهی معمولاٌ 2-4 روزمیگیرد تا به آب اطراف جزیره کریسمس از اندونزی برسد.

ام حامد ، مادر حامدالابراهیم 17 ساله از استان دیکندی، افغانستان  که او نیز در قایق بود، هر هفته به سندی ایج ایمیل های می فرستد، برای التماس خبار. او می گوید : "من واقعا در مورد فرزندم نگران هستم او فقط 17 ساله است و او خیلی جوان است. من نمی توانم گریه نه کنم، لطفاٌ به من کمک کنید، من روز و شب گریه می کنم، هر گونه اطلاعاتی که شما داشته باشد ، سرنوشت آنها ، لطفاٌ به من بگویید ".

بسیاری از مواردهای قایق گم شده وجود دارد. کسانی که کوشش حساب مرگ مهاجران نامنظم را در دریا می کنند تخمینمی کنند که تنها یک در سه از آنها شاید بازیافت شود.

گاهی اوقات قاچاقچیان به مشتریان خود دروغ می گویند. قاچاقچیان مردم 128 پناهجویان افغان را فریب داده در یک جزیره کوچک اندونزیایی رهاکرده و به آنها گفته که این استرالیااست. این چهارمین باراست که قاچاقچیان پناهجویان را در این جزیره رها کردند و آنان را گفتن که استرالیا رسیدند. در اکتبر2009 پولیس اندونزیا 22 پناهجویان افغان را جمع کرد که در این جزیره مخفی شده بودند پس ازاین که قاچاقچیان انها را در انجا رها کردن. مردان خشمگین بودند که همه پس انداز عمر خود را به قاچاقچیان دادند.

افرادی که تصمیم به مهاجرت به کشورهای خارجی را می کنند و هزاران دالر پرداخت می کنند باید در نظربگیرند که چه امکانات هست و چه می تواند رخ دهد، یک شانس بزرگ است که آنها به مقصد خودنرسند. مردم قاچاقچیان واقعاٌ در فکر نیستند که مردم را که قاچاق می کنند به طرف دیگر با خیال راحت می رسند و یا آنها سقوط ، غرق ویا زندگی خود را از دست می دهند. قاچاقچیان مردم واقعاٌ درمراقبت پول استند. آنها باید به عنوان جنایتکاران متهم شوند. همیشه یک راه ایمن و قانونی به دریافت ویزا است.

سوء استفاده حقوق بشر در مراکز های بازداشتی استرالیا
امروزه آسیب رساندن به خود ، خودکشی ، اقدام به اعدام خود، فکرهای ادمکشی و قطع‌ عضو خود ، کودکان خود آزار ، افسردگی ، مذاکرات از بی خوابی شبانه ، افکار مکرر خودکشی و اعتصاب غذا فعلآ در بازداشتهای مرکزی استرالیا افزایش یافته.
دولت فدرالی بازداشت حتمی و برای مدت نامحدود را برای پناهجویان قرار داده که در ان مردم هیچ پایان را در پیش چشم نمیبینند، چون هیچ محدودیت یا زمانی که یک فرد در بازداشت برگزارد قرارنه دارد.
در ماه مارچ سال 2011 ، بیش از نیم 6819 نفر در شبکه بازداشت استرالیا برای بیش از شش ماه بازداشت شده بوداند ، در حالی که 750 نفر برای بیش از یک سال بازداشت شده بودند. این شامل سالمندان ، زنان ، کودکان بوده.  و از بعض از مردم درخواسته های شان هم رد شده.
با توجه به تحقیقات آی بی سی در تاریخ 11 می 2011 ، کم و بیش 50 حوادث اتفاق آوفتاده ، که از جمله قصد خودکشی در میان پناهجویان ، خودآزاری با قصد ، قصد اعدام ، افکار وابسته به ادمکشی ، نقص خود و یک مورد مردی که لب هایش را به هم دوخته،  بعض از پناهجویان زیر سن 18 سال بوده.
همچنین اسناد و مدارک از داخل جزیره کریسمس بازداشت مرکزی نشان می دهد در ماه گذشته بیش از 50 پناهجویانی که در محل سازمان دیده بان خود کشی مانده شدند ، در اوایل سال جاری اتهامات و گزارشات وجود داشت توسط بازداشت شدگان در بازداشت مرکزی ویلوود در سیدنی استرالیا که پاسخ ناکافی از نگهبانان آنها را مجبور به استفاده از فندک به تلاش نجات زندگی مردی که قصد خودکشی داشته نجات دهند.
انجا موارد از کودکان است که چهار و پنج  ساله جوان بخش گروهای اعتصاب غذا هستند و کودکان سن 10 سالگی در حال تلاش برای خودآزاری وجود دارد. انجا نشانه های استرس روانی و رگرسیون وجود دارد. پدر و مادر آنها می گویند : "شش ساله نوجوانان ما" رفتار مانند چهار سالا می کنند.
کارمندانهای فعلی و سابق پیمانکار سیرکو (شرکت امنیتی برای مدیریت استخدام بازداشت مرکزی استرالیا است) مسائل در مورد خود آزاری پناهجویان را مطرح کردنند. کمبود اعضای هیات بدان معنی است که مطمئن شدن سخت تر است که پناهجویان صدمه جدی برای خود در زندان ها برسانند.
کارکنان  فعلی سیکرو معتقدند که "یک مدت زمان است" تا فاجعه بزرگ رخ بدهد. آنها معتقدند که این حمل و نقل در کل ورزش خود را دارد که به همراهی یک نفر از یک اردوگاه به اردوگاه مرکزی پزشکی بروند مخصوصآ در موقعیت های که تنها دو افسر برای مراقبت از 600 یا بیشتر پناهجویان در اردوگاه وجود داشته باشد. گاهی اوقات خودکشی ها در ساعت و گاهی اوقات حتی روزها از تاریخ گزارش تیر شده به ما میرسد ، تا آنها را به بیمارستان های محلی و یا به مرکز پزشکی اسکورت کنیم.
از آغاز سال 2010، 8000 نفر قایق وارد استرالیا شدند. به دلیل بالا بودن تعداد پناهجویان 400 پناهجوی مرد به طور موقت در بازداشتگاه ارتشی پونتویل که در شمال هوبارت قرار دارد تبدیل می شوند.
شورش های اخیر ، اعتراض ها در سر بام ، خودآزاری و اقدام به خودکشی دولت استرالیا را وادار کرد که به مالزیا روی کنند برای پردازش پناهجویان. بازداشت های مرکزی استرالیا پر ازدحام هستند. استرالیا قصد دارد که 800 پناهجویان که با قایق ورود استرالیا می شوند به مالزیا برای پردازش ارسال کنند و در عوض استرالیا 4000 نفررا که در حال حاضر ارزیابی به پناهندگان از مالزیا برای اسکان مجدد دارد درمدت بیش از چهار سال می پذیرید.
بنا به گزارش برخی، شرایط در بازداشتگاه های مالزیا هیچ خوب نیست. مالزیا بیش از 6000 پناهجو را در سال بازداشت می کند، با استفاده از عصا چوب دستی که باعث جراحات و زخم های  قابل مشاهده است پناهجویان را جزاء میدهند. این قانون همچنین ماموران را اجازه می دهد که کودکان را جزاء بدهند. عکس ها از زن و حتی نوزادان که در قفس ها و در شرایط زننده در انبار مهاجرت لنگیگ، در نزدیکی کوالالامپور می باشد ، و صدها مرد در یک دادگاه که به اندازه محوطه تینس است.
 پناهجو 22  ساله عراقی که در بازداشت مرکزی جزیره بازداشت شده بود ویزه حفاظت دائمی را گرفته.میگوید  مرکز نمی تواند هیچ چیزی غیر از یک زندان باشد، اما نظرات درانجا این بوده که مرکز بهتر بوده از این که به مالزیا فرستاده شوند. هر کس فکر می کند افرادی که به مالزیا فرستاده می شود باز نخواهند گشت.
سازمان ملل متحد کمیساریای حقوق بشر ناوی پیلای ، به استرالیا رفت به بحث و بررسی مسائل عمده حقوق بشر. او بسیار خوشحال نبود در مورد شرایط پناهجویان در بازداشت مرکزی و یا در مورد قرارداد استرالیا ومالزیا. او گفت توافق استرالیا و مالزیا به مبادله پناهجویان حقوق پناهجویان را بخطر میاندازد و این بخشی از سیاست های نژادپرستانه و غیر انسانی در استرالیا بوده.
وضعیت پناهجویان در اداره بازداشت مهاجرت استرالیا نا امید کننده است. آنها بهتر است که راه های قانونی برای استرالیا رفتن را تلاش کنند، نسبت این که شرایط غیر انسانی ، غیر قانونی و غیر اخلاقی را به تلاش پذیرفته شدن به استرالیا را که غیر قانونی با قایق وارد شدند تحمل‌ کنند. راه حل بهتر باید از سوی دولت استرالیا و سازمان ملل متحد برای این پناهجویان درمانده که در جستجوی یک زندگی بهتر در بازداشت هستن فکر شود.