مرکز بازداشت کرتین، در یک منطقه دور درغرب استرالیا، دوباره در کانون توجه آمده است پس از اینکه یک گروه دیگری بازدیدکننده گان سازمان حقوق بشراز ان دیدار‌ کردند و گفتند که این مرکز باید تعطیل شود.

سازمان عفو ??بین الملل یک هیئت برای بازرسی بازداشتگاه ها را در هفته گذشته به عنوان بخشی از یک سفر به مراکز بازداشت سراسر استرالیا ارسال کرد. هیئت چهار نفره، دو روز در این مرکز به سر بردند، در ملاقات با حدود 860 تن از افرادی که در حال حاضر در انجا بازداشت اند. پس از این دیدار، سازمان عفو ??بین الملل اعلام کرد که این مرکز باید بلافاصله بسته شود. هماهنگ کننده پناهندگان عفو ??بین الملل، گریم تام، گفت که "هوای ناامیدی" در میان پناهجویان است و با صرف کردن در انتظار تا مدت سه سال سلامت روانی شان به " اشکار شکسته است".

مرکز بازداشت مهاجرت کرتین در منطقه کیمبرلی استرالیای غربی است. مرکز یک بار به عنوان " قدیم‌ ترین" بازداشتگاه مهاجرت استرالیا شرح داده شده بود و توسط دولت هوارد در سال 2002 به دنبال یک شورش بسته شده بود. دولت فعلی گلارد مرکز کرتین را در سال 2010 برای نگهداری پناهجویان افغان و سری لانکایی ها که درخوست های پناهندگی شان رد شده بازگشایی شد. کرتین برای نگاه داری تعداد 1200 الی 1500 پناهجوساخته شده بود و در حال حاضر به تعداد 856 پناهجویان در بازداشت متوقف استند. در سال 2011 به تعداد 1433 پناهجویان در مرکز کرتین بودند، بزرگترین گروه پناهجویان که در استرالیا بازداشت بودند. گزارش متواتر شورش ها، اعتصاب غذایی، خودآزاری، خودکشی و افسردگی در میان پناهجویان در بازداشتگاه وجود دارد.

در سال 2011، کمیساریای حقوق بشر استرالیا مرکز کرتین را بازدید کردند. پس از سفر وی، او در مورد شرایط این مرکز نگرانی کرد. او اشاره کرد که بیش از سه چهارم از بازداشت شدگان در کرتین به مدت طولانی تر از شش ماه متوقف شده اند و یک سوم ان بیش از یک سال بازداشت شده بودند. او چنین استدلال کرده است که "این بازداشت نامحدود به خصوص در یک منطقه دور، به سلامت روانی شان بسیار مخرب است." او گفت که پناهجویان به هیئت "در مورد بی خوابی و احساس تمایل به خودکشی" صحبت کردند. او همچنین گفت که " بسیار اعتصاب غذایی داوطلبانه وجود دارد، مردم خود را با سیگار می سوزانند، خود را با ریزر می برند و آنان به ما چیزهایی مانند اینکه ما در حال مرگ از داخل به خارج هستیم میگویند."

کمیسر حقوق بشر نگرانی های جدی در مورد سلامت روانی پناهجویان بازداشت شده در کرتین نشان داد. بر اساس این گزارش، یک مرد افغان که در  کرتین متوقف شده گفت: "ما احساس می کنیم که ما همه چیز را در اینجا از دست داده ایم - امید ما، سلامت ما، خاطرات ما، نامهای ما، توانایی ما برای کمک به خانواده های ما، ذهن ما. در حال حاضر ما در بیش از نیمی راه به مرگ استیم. همه ما اینجا در حال مرگ از داخل به خارج استیم. ما دیگر ها را دیوانه شده می بینیم و فکر می کنم که ما هم همان طرف روان استیم".

گزارش یافته های کامل عفو بین الملل خواهد بلافاصله پس از این سفر در تاریخ 16 فبوریی منتشر میشود و گزارش جامع تر در مورد شرایط بازداشتگاه ها در سراسر استرالیا در آخر این سال انتشار خواهد شد.

با افزایش بی‌‌سابقه ورود پناه‌جویان توسط قایق به استرالیا، سیاست‌مداران آن کشور می‌خواهند با آن شمار از پناه‌جویان که بدون اسناد شناسایی به آن کشور می آیند، برخورد جدی‌تر شود.

به اساس تازه ترین آمار، از ماه جولای 2010 تا اکتبر 2011 حدود 99 در صد از پناه‌جویان که توسط قایق به استرالیا آمده‌اند، فاقد پاسپورت و اسناد شناسایی می‌باشند. گفته می‌شود بیش‌تر این پناه جویان اسناد شناسایی‌شان را به خاطر این که در پرونده‌های درخواست پناهندگی‌شان موثر واقع گردد از بین برده‌اند.

لنک: http://radiokoocheh.com/article/147088

ازه‌ترین آمارهای ارایه شده از سوی دولت استرالیا نشان می‌دهد اکثریت پناهجویانی که به آن کشور می‌روند، بدون شناسنامه می‌باشند.

بر پایه این آمار از 3237 پناهجو که از ماه ژوئیه 2010 تا ماه اکتبر 2011 وارد استرالیا شده‌اند، تنها 37 تن آنان با خود پاسپورت داشتند.

لنک : http://www.radiozamaneh.com/news/world/2012/02/05/10802

قایق های حامل پناهجویان در تلاش برای رسیدن به استرالیا به دلیل قایق های آسیب دیده و آب و هوای طوفانی ادامه به غرق شدن دارند.

غرق شدن قایق اخیر در سواحل مالیزیا در دوم ماه فبروری بود. حد اقل هشت نفر کشته شدند. 18 نفر نجات یافته اند و هنوز هم ممکن است بیشتر افراد گم شده باشند. قایق حامل پناهجویان از افغانستان، پاکستان و عراق بود. چهار پاکستانی و یک مرد افغان در میان 8 نفری که جان خود را از دست دادند بودند. گفته میشود که پناهجویان زمینی از تایلند به مالیزیا آمده بودند. یک سخنگوی پولیس مالیزیایی گفت که هیچ یک از افراد اسناد سفر با خود نداشتند.

یک مرد 22 ساله افغان، که فقط به عنوان سید شناخته شده نقل شد که گفت: قایق 11 متری، برای تمام مردم در این گروه، بیش از حد کوچک بود، اما به آنان گفته شده بود که قایق ایمن است. او گفت: "سفر در ابتدا بیخطر بود، اما حدود دو ساعت بعد، دریا متغیر شد و من می توانستم ببینم که آب به قایق وارد میشود". "در این زمان بود که قایقران موتور را خاموش کرد و همه ترسید ند. ناگهان قایق شروع به غرق شدن کرد. همه ما به آب پریدن را شروع کردیم. "

در عین همان وقت، گروه دیگری از پناهجویان در سواحل اندونیزیا نجات داده شدند. این قایق حامل 54 پناهجو از قوم روهنگایا برمه بودند. این باور است که آنان به سمت استرالیا روان بودند اما توسط ماهیگیران پس از اینکه قایق شان شکسته بود و مورد ضرب و شتم امواج بزرگ بود، نجات یافتند. یکی از ماهیگیران که در نجات دادن شرکت داشت می گوید قایق آسیب دیده بود و موتور آن خراب شده بود.

این غرق شدن قایق اخیر فقط دو ماه بعد از اینکه بیش از 200 نفر از پناهجویان در سواحل اندونیزیا غرق شدند آمده است. از حدود 250 پناهجویان یکه در قایق بودند فقط به تعداد 47 نفر جان سالم به در بردند.

وزیر مهاجرت استرالیا، آقای کریس بوئن گفت: این فجایع قایق ها نشان میدهد که چرا دولت استرالیا نیاز به همکاری با دولت مالیزیا را دارد تا مدل کسب و کار قاچاقچیان مردم را بشکند. او گفت: "ما باور داریم که معاهده مالیزیا بهترین سیاست است، هر دو برای استرالیا و برای پناهجویان، مثل یکه ارائه میکند، بازدارندگی روشن از مردم که بر قایق های پر مخاطره بالا شوند و جان خود را در خطر بیاندازند."

در سال 2011 دولت استرالیا با مالیزیا موافقت کردند که به تعداد 800 پناهجویان یکه با قایق به استرالیا وارد میشوند به مالیزیا ارسال شوند. در عوض، مالیزیا به تعداد 4000 پناهجویان یکه قبلا به عنوان پناهنده شناخته شده اند به استرالیا ارسال بکند. این توافق توسط دادگاه استرالیا در ماه اگست متوقف شده است.

در جریان سخنرانی در یک کنفرانس در مورد مسائل پناهندگان در میلبورن، وزیر مهاجرت تایید کرد که دولت به طرف اجرا معاهده مبادله با مالیزیا کار میکند. وزیر گفت: دولت استرالیا "به اهمیت و فضیلت آن متقاعد است".

به عنوانی که پناهجویان بیشتر سعی برای رسیدن به استرالیا با قایق را میکنند، در استرالیا بحث ها در مورد تلاش که تنها به پناهندگان واقعی ویزای حفاظت اعطا شود و اجازه اقامت داده شوند، رو به افزایش است.

آمار دولتی اخیر نشان داد که بین جولای 2010 و اکتبر 2011 به تعداد 3237 پناهجویان تصدیق‌ کردند که آنان به اندونیزیا از پاسپورت های خود استفاده نموده و پرواز کرده بودند، اما فقط به تعداد 37 نفر از آنان پاسپورت های خود را در استرالیا با خود داشتند.

حزب لیبرال استرالیا (در حال حاضر در مخالفت) می گوید به دلیل اینکه تعداد به حدی زیاد هستند، قوانین باید سخت تر ساخته شود. آنان میخواهند مردم وارد شده با قایق را در صورتی که مدارک هویت خود را نابود کرده باشند و تقاضای پناهندگی برای آنان سخت تر بوده باشد تنبیه‌ کنند.

یک سیاستمدار حزب لیبرال گفت : "در نقطه شروع ما باید تعین کنیم که آیا آنان اسناد خود را نابود کرده اند یا خیر، پس از این ما فکر میکنیم که آخذ وضعیت پناهندگی برای آنان سخت تر فرض شود،". "آنچه ما می گویم این است که کسانیکه پناهندگان واقعی هستند... باید با اسناد، مدارک و هویت خود بیایند زیرا که در این حال به آنان حداکثر فرصت برای نشان دادن وجود خطر میباشد. "

در عین وقت دولت فعلی استرالیا در حال با اندونیزیا برای شکستن مدل کسب و کار قاچاقچیان مردم و کاهش تعداد پناهجویان یکه از اندونیزیا در تلاش برای رسیدن به استرالیا با قایق استند هم کاری کنند. قاچاقچیان مردم اغلب اوقات مشتریان خود را با پاسپورت و ویزای کاذب برای اندونیزیا ارائه میکنند. پناهجویان پس از آن اندونیزیا را با قایق ترک کرده سعی رسیدن به استرالیا را میکنند. هر دو دولت در حال حاضر با یکدیگر کار می کنند تا برای مردم استفاده از پاسپورت های نادرست و ویزای غلط  برای داخل شدن به اندونیزیا را سخت تر کنند.