جولیا گیلارد، نخست وزیر استرالیا، روز سه‌شنبه، 24 مردادماه انتقال پناهجویان به جزایر کوچک نائورو و پاپوآ گینه نو واقع در اقیانوس اعلام کردند.

اعضای حزب لیبرال در این باره گفتند:  

"ما چهار سال است که چنین کاری را از نخست وزیر تقاضا کرده‌ایم"

در سال‌های گذشته صدها پناهجو، از جمله چندین تبعه ایران، جان خود را در راه رسیدن به استرالیا از دست داده و در دریا غرق شده‌اند.
در همین زمینه انگس هیوستون، یکی از مقامات سابق نظامی استرالیا، می‌گوید از سال 2009 تاکنون بیش از 600 پناهجو جان خود را در راه رسیدن به این کشور از دست داده‌اند

 دولت استرالیا امیدوار است با اجرای این طرح پناهجویان از پرداخت پول به قاچاقچیان انسان و سفر دریایی پرخطر دست بر دارند

با اجرای این طرح پناهجویان سالها در جزیره ای کوچک گرفتار می شوند و درنهایت هم ممکن است تقاضای آنها رد شود

استرالیا گفته است که سهمیه کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد در امور پناهندگان  را بلافاصله افزایش خواهد داد

از 30.750تا 20.000، یعنی  6250 پناهنده اضافی از نقاط مختلف جهان  به استرالیا پذیرفته میشوند (پناهندهایی که انتخاب امدن به استرالیا بر روی قایق نبوده)

مشت زن حرفه ای ایرانی علی حسین مردی، 26، که در حال حاضر یک ویزای دائم دارند،

 گفت: مردم در قایق دعا میکردند  که به جزیره کریسمس از طریق آبهای خطرناک برسند.

آقای مردی  گفت :اول از همه هوا بسیار طوفانی بود، ما در وسط اقیانوس بودیم. من اونجا

 ترسیده بودم و هیچ کس احساس امنیت نمیکرد.

هنگامی موج  به قایق ضربه میزد، مقدار زیادی از آب میامد داخل من نمی توانستم حرکت کنم،  احساس بدی بود"."

وی گفت  آب شروع کرد به داخل شدند در قایق از طریق یک سوراخ قبل از اینکه  یکی از خدمتکذاران

،که مرد اندونزیایی بود ان را درست کرد..

کدام از پناهجویان 6000$ به  قاچاقجیان  پرداخت کرده بودند.  

آقای مردی گفت: مردم قاچاقچیان، از جمله یکی به نام علی، در مورد سفر به او دروغ گفته.

آقای مردی گفت: "آنها به من برخی از چیزهایی که در مورد چگونه  ما را ازاندونزی خارج میکنند کفتند

ولی تمام حقیقت را نکفتند - مقدار زیادی از انها دروغ بود

"اونها به ما نگفتند که با همچین قایقی قرار سفر کنیم (او گفت: قایقها خیلی مجهزو یکی از بهترین است."

یک پناهجوی ایرانی در اثر تنش‌های خانوادگی، خود و دخترش را کشت. بنابر گزارش‌ها از شهر «کایسری» در ترکیه و تایید پلیس محلی، برابر با ساعت ده و سی دقیقه شامگاه دوشنبه، 

سی‌ام ژوئیه پلیس توانست با درخواست همسر فیروز وارد منزل این پناهجوی 42 ساله در شهر کایسری شود. افراد پلیس با ورود به آپارتمان وی، با پیکر فرناز دختر ده ساله‌ای که پدرش با چاقو سینه او را مجروح کرده بود، مواجه شد. فیروز پیش‌تر با همسرش مشاجره داشته است که همسر وی پس از مشاجره اعلام می‌کند قصد شکایت به پلیس را دارد. فیروز هم تهدید می‌کند در صورت شکایت وی به پلیس، هرگز فرزندش را نخواهد دید.»

همسر فیروز درباره چگونگی وقوع جنایت توضیح میدهد: “ساعت12 ظهر آمد خانه و یکباره گیر داد که چرا غذا را روی زمین گذاشته‌ای، چرا سفره باز نکرده‌ای… داد و بیداد می‌کرد که دیدم همسایه دم در آمده. رفتم ببینم چه می‌خواهد شوهرم با چاقو دنبالم آمد. او فریاد می‌زد که هم بچه را می‌کشم هم تو را. فرار کردم خودم را به پلیس رساندم و درخواست کمک کردم گفتم جان بچه‌ام در خطر است اما توجهی نکردند گفتند کسی که بخواهد بکشد نمی‌گوید. گفتم شوهرم مشکل روحی و روانی دارد اما توجهی نکردند مترجم پلیس می‌گفت شما برای اینکه پرونده پناهجوییتان کامل شود و پناهندگی بگیرید بازی در می‌آورید و.. به جای اینکه کمک کند و به دادم برسد می‌گفت دین شما ساختگی است، دینتان آسمانی نیست التماس کردم گفتم جان بچه‌ام در خطر است اما هیچ توجهی نکردند و از ساعت 1 که آنجا بودم تا ساعت 7 مرا نگاهداشتند. وقتی هم حاضر شدند وارد شوند و به خانه ما بروند که دیگر دیر شده بود.”

خانم محمدعلی می افزاید: “پلیس ترکیه بچه ام را از من گرفت آنها اگر به حرف من گوش می کردند بچه من زنده می ماند. اگر همان موقع وارد عمل می شدند بچه ام الان نمرده بود. مرا در آنجا نگهداشتند و بعد از التماس های من گفتند که رفتیم در زدیم کسی باز نکرد. گفتم من کلید دارم خواهش میکنم دوباره بروید با من برویم که رفتیم و وقتی رسیدیم دخترم بی جان بود و همسرم هم با چاقو خودزنی کرده بود و قصد داشت خودش را دار بزند…”
از او می پرسم آیا درباره مشکل روحی همسرتان به کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل اطلاعی داده بودید؟ پاسخ میدهد:” اینجا سازمان آسام به امور پناهندگان رسیدگی میکند. بارها رفتم و گفتم شوهرم مشکل اعصاب دارد و جان من و دخترم در خطر است؛ گفتند برو شکایت کن. گفتم آخر من کجا شکایت کنم؟ امنیت جانی ندارم؛ شکایت کنم که بچه ام را می کشد. کمکی نکردند. هیچ حمایتی نکردند. در ایران هم که نه قانونی حمایتی وجود داشت و نه چیز دیگری. تازه اگر در نهایت همسرم هم طلاقم میداد بچه را به او میدادند و من ناچار به خاطر حمایت از بچه ام با این مرد زندگی میکردم که آسیبی به او نرسد. اینجا در ترکیه هم که هر چه به مسئولان آسام می گفتم شوهر من مشکل روانی دارد و تهدید میکند در نهایت گفتند برو شکایت کن و اگر هم میخواهی از شوهرت جدا شو. اما هیچ کمکی نکردند.”

این پناهجوی عقیدنی به خاطر آزار‌دینی، چند سال پیش از دست جنایات کاران رژیم جمهوری‌اسلامی فرار و در امور پناهندگان سازمان ملل متحد (دفتر آنکارا)، ثبت نام کرده بود. وضعیت نامناسب پناه‌جویان ایرانی در شهر‌های ترکیه به لحاظ معیشتی و مسائل اجتماعی، عدم امکان کار و اشتغال رسمی و هم چنین طولانی شدن بررسی پرونده‌های آنان در سازمان ملل و ماندگاری طولانی برای امکان انتخاب کشور سوم برای اقامت از جمله مشکلات پناه‌جویان ایرانی در ترکیه است. بی‌تردید عامل و مسبب اصلی این موارد و مسائل رژیم جمهوری‌اسلامی در ایران است که با تحمیل مستبدانه ایدئولوژی ضدبشری خود بر شهروندان ایرانی، آنان را مجبور به تبعید و فرار از کشور می‌گرداند.

نیروی دریایی اندونزی می گوید که با همتای استرالیایی هماهنگ گشت دریایی را به توافق رسیدندبرای رهگیری قایق های پناهجو یان بین جاوا و جزیره کریسمس.

مقامات اندونزی یک کشتی نیروی دریایی را فرستاد که به یک گروه از پناهجویان که در راه به استرالیا بودند که مدت سه روز در اب بودند  پس از انکه قایق شکست.

قایق، حدود 60 پناهجو عراقی و ایرانی، در یک جزیره کوچک در نزدیکی بالی در روز پنج شنبه پس از صدور یک تماس در چهارشنبه شب فرود آمدند

آن قایق بین شرق جاوا و بالی به مدت سه روز شناور بود و چکه های شروع شده بود.

خودگردان استرالیا ایمنی دریایی به نوبه خود به اندونزی هشدار دادند برای  جستجو و نجات

رئیس جستجو شرق جاوا و سازمان امداد و نجات، گفت: این گروه خواهد  به مقامات اداره مهاجرت تحویل داده شوند.