سلام من از ناورپیام میفرستم جزو اولین گروه بودم که آمدم اینجا11 ماه تو کمپ خانواده بودم و حالا 3 ماهه قبول شدم و به اصطلاح آزاد شدم اینجا امکانات واقعا ضعیفه نه آب کافی داریم نه برق بدترین شکنجه های روحی و جسمی که میتونید تصور کنید دیدیم بیشترین آزار را به بچه هامون میرسوندن که ما پدر و مادر ها رو بشکنن ولی همه مقاومت میکردن حتی بچه های کوچک به امید اینکه که یه روزی آزاد بشن و یه زندگیه طبیعی داشته باشند چه شبهای که مادرهایی میدیدم که یواشکی بچه هشون گریه میکردن وحالا بعد از 14 ماه شنیدن که این قانون شامل حال اونها نمیشه و فقط کریسمسیها میرن داخل اینجا همه روحیه هاشون خرابه تو کمپ امروز دو نفر دیگه اقدام به خودکشی کردن که مجموع ادمهای مصدوم به 12 نفر رسیه که حال 3 نفرشون وخیمه و به استرالیا منتقل شدن و 5 نغر لبهاشونو دوختن وحالا تمام تلاشمون را برای اعتراض به این قانون ناعادلانه میکنیم و تمام امید ما و این بچه های کوچیک به حمایت وکمک شما ایرانیهای داخل خاکه این بچه ها رو فراموش نکنید it, s not fair