سازمان ملل متحد در سال 1945 در پی جنگ جهانی دوم بنا شد تا از "نسلهای بعدی در مقابل خطر از سرگیری جنگ های مشابه جلوگیری کند."
رسالت این سازمان حفظ صلح و ثبات در جهان و گسترش مناسبات دوستانه بین کشورهاست.
منشور سازمان ملل متحد بر احترام به حقوق بشر استوار است و از تمام کشورهای جهان دعوت می کند که مشکلات اقتصادی، اجتماعی، بشردوستانه و فرهنگی را با همکاری یکدیگر حل کنند.
نهادی که سازمان ملل متحد بعدها جایگزین آن شد جامعه ملل نام داشت و پس از جنگ جهانی اول تاسیس شد. هدف آن نهاد نیز پیشگیری از وقوع یک جنگ دیگر بود، ولی نتوانست از آغاز جنگ جهانی دوم در پایان دهه 1930 جلوگیری کند و در سال 1946 منحل شد.
هنگام تاسیس سازمان ملل متحد بخش زیادی از اهداف و ساختار جامعه ملل به کار گرفته شد.
در سال 1944 نمایندگان اتحاد جماهیر شوروی، ایالات متحده آمریکا، بریتانیا و چین در دیداری در واشنگتن بر سر طرح اولیه تشکیل یک نهاد جهانی به توافق رسیدند.
این طرح مبنایی برای نشست گسترده تری در سال 1945 و با شرکت نمایندگان 50 کشور جهان شد. بر اساس منشوری که در این اجلاس به تصویب رسید سازمان ملل متحد در 24 اکتبر 1945 متولد شد.
سازمان ملل متحد 193 عضو دارد. سودان جنوبی جدیدترین کشوری است که در ژوئیه 2011 به عضویت این سازمان درآمد.
به دنبال استقلال مستعمره ها و در پی فروپاشی اتحاد شوروی سابق و تاسیس کشورهای جدید، بر تعداد کشورهای عضو این سازمان افزوده شد.
تایوان و واتیکان تنها کشورهایی اند که عضو سازمان ملل متحد نیستند. اکثر اعضا در مقر این سازمان در شهر نیویورک نماینده دائمی دارند. پذیرش اعضای جدید بر اساس توصیه شورای امنیت و تایید دو سوم اعضای مجمع عمومی سازمان ملل متحد صورت می گیرد.
تمام کشورهای عضو در تامین بودجه و مخارج این سازمان مشارکت می کنند. حد مشارکت مالی هر کشور متناسب با توانایی اقتصادی آن تعیین می شود. آمریکا بزرگترین رقم مشارکت را در تامین هزینه های این سازمان پرداخت می کند.
