اداره مهاجرت استرالیا می‌گوید، پناه‌جویان نوجوان و زیرسن در معرض خطر تجاوز جنسی و تجویز داروهای مسکن قرار دارند.

به گفته مقامات این اداره آنان هر روز شاهد تلاش پناه‌جویان جوان برای خودکشی در مراکز بازداشت‌گاه‌ها هستند.

لنک : http://radiokoocheh.com/article/132393

مرگ یک پناهنده سریلانکایی در هفته جاری بحث‌ها بر سر وضعیت پناه‌جویان در بازداشتگاه‌های استرالیا را داغ‌تر کرد.
لنک : http://www.radiozamaneh.com/news/world/2011/10/28/7927

شواهد بیشتری از بدتر شدن شرایط در مراکز بازداشت استرالیا اشکارشده است در گزارشهای هفته های اخیر خودکشی، خودآزاری، تجاوز جنسی و اعتیاد به مواد مخدرنشان داد شده است.

به یک کمیته پارلمانی اخیر گفته شد مردمی که به خود در مراکز بازداشت صدمه میزنند بین جولای و اکتبر امسال به تعداد 289 مورد وجود داشته. به این کمیته همچنین گفته شده که 451 نفر به یک بیماری روانی مصاب اند و به 228 نفر داروهای ضد بیمار روانی‌ داده شده است.

شرایط بدتر شدن این هفته بعد از مرگ یک پناهنده سریلانکای اشکارگردید. مرد تامیلی در اواسط بیست سالگی که در بازداشت به مدت بیش از دو سال گذشتانده بود و به تازگی به مرکز ترکیب خانواده بازداشتگاه ویلاود منتقل شده بود. و به او در حدود سه ماه پیش پناهندگی داده شده بود.

آن مرد هنوزهم پس از اعطای پناهندگی در بازداشت بود قبل از این که رها شود، به دلیل این که انتظار برای ارزیابی امنیتی ASIO دولت داشت. اقدام نیروهای ائتلاف پناهندگان می گوید که "بیش از 1500 نفر به عنوان پناهنده پذیرفته شده اند، که در بازداشت برای ارزیابی ASIO امنیتی نگهداری و انتظار میکشند وجود دارند."

اقدام نیروهای ائتلاف پناهندگان گفت که خودکشی آن مرد ممکن است باعث این بوده که درخواست آزادی اش برای اشتراک در جشنواره هندو رد شد. "شاید که (نه) نهایی بود، لذا آن را غیر ممکن است بدانیم،" آنان گفتند.

این ششمین خودکشی در بازداشت استرالیا بوده، و از سپتامبر 2010 چهارم خودکشی در مرکز بازداشت ویلاود است.

در همین حال یک برنامه خبری استرالیا یک حساب گرافیکی از زندگی افراد در انتظار در بازداشت ها ارائه کرده است. و در مصاحبه با کارکنان و پناهجویانی که در حال انتظار برای دریافت این که آنان قبول خواهند شد یا خیر؟ مراکز بازداشت پناهندگان مقایسه با زندان ها و حتی گوانتانامو شده است. ادعا میشود که بیماری روانی، اقدام به خودکشی و خودآزاری گسترده است و بسیاری از مردم قادر به زندگی عادی نیستند، حتی بعد از این که آنان آزاد شده اند.

یک نرس در مرکز بازداشت شمالی داروین گفت که نوجوانان زمانی که 18 ساله میشوند از فرودگاه داروین به مرکز بازداشت نقل مکان میشوند و در معرض خطر تجاوز جنسی استند. "بسیاری از اتهامات سوء استفاده جنسی در آنجا ادامه دارد [...] و با دیدن عکس‌ العمل‌ بیماران من یک مقدار گمان می کنم که درست است."

همچنین گزارش در مورد توزیع داروهای آرام بخش، قرص های خواب آور و مسکن های قوی در داخل بازداشتگاه وجود داشته است.

یکی از پناهندگان می گوید: که قرصها توسط مقامات پزشکی داخل مراکز بازداشت داده می شود. این مرد، که نزدیک به دو سال در بازداشت به سر برده، می گوید که این قرص ها بازداشت شدگان را "مانند روبات" میکند و آنان را با مشکلات مواد مخدر مواجه می کند که نیاز به درمان بیشتر دارد حتی اگر آنان را به اجتماع رها کنند.

یک خبرنگار استرالیا می گوید: یکی از بزرگترین مشکلات روانپزشکان وقت کارکه در مراکز بازداشت با آن مواجه میشوند یک فرهنگ گسترده از بیخوابی است. به گزارش روزنامه نگار نرسهای بهداشت روانی در بازداشتگاه استفاده از دارو برای مدیریت بازداشت شدگان میکنند. او ادعا می کند که شرکت پزشکی که در بازداشتگاه بهداشت روانی افراد را نگهداری می کنند نمی توانند تعداد افرادی که افسرده هستند و از بی خوابی و بی خوابی مداوم رنج می برند مدیریت کنند.

"راه حل کوتاه مدت که به فکر آنان رسیده است تجویز مقادیر زیادی از میرتازاپین است که در واقعیت یک داروی ضد افسردگی است."

برخی از پناهندگان، مثلاً حمید امیری، مرد افغان، در وقتی که در مرکز بازداشت کرتن بود داروی ضد افسردگی میخورد و هنوز هم نیاز به دارو دارد با وجود یکه بیش از یک ماه قبل از بازداشت رها شده است.

طرفداران پناهندگان علیه بازداشت اجباری در دفتر سیدنی اداره مهاجرت در تاریخ 26 اکتبر اعتراض کردند. در مورد اعتراض برای پایان دادن پردازش دریایی و برای انتشار پناهجویان از بازداشت تا آنان کار و زندگی در جامعه بکنند و در عین حال ادعای خود را بتوانند پیش ببرند.

معترضین نیز گفتند که آنان حمایت از یک پناهنده روحنگیان که در مرکز بازداشت شمالی داروین در بام اعتراض کرده، میکنند. این آدم به عنوان پناهنده شناخته شده است اما به مدت دو سال است برای پاکسازی امنیتی خود انتظار میکشد.

وقتی که مردم سعی بیشتری برای رفتن به استرالیا با قایق را می کنند شرایط در بازداشت به احتمال زیاد بدتر شدن را دارد و در مراکز بازداشت که در حال حاضر شلوغ است بازداشت میشوند.

احزاب سیاسی عمده استرالیا یکدیگر را در آخر همین هفته پس از ورود سه قایقی که حامل پناهجویان اند سرزنش میکنند.

اولین قایق با 15 مسافربشمول یک خدمه در نزدیکی جزایر آشمور درغربی ساحل استرالیا روز شنبه به تاریخ 22 اکتبر دستگیرشد. و یکی دیگر از قایقها که حامل 79 مسافر و شامل دو خدمه بودند در شمال جزیره کریسمس در طول شب 22 اکتبر دستگیرشد. قایق سوم که حامل 44 مسافر و شامل سه خدمه در شرق جزیره کریسمس بودند در صبح یکشنبه 23 ماه اکتبر دستگیر شدند.

همه 138 پناهجویان برای بازرسی سلامت اولیه و هویت و تعیین دلایل شان برای سفر به استرالیا، به جزیره کریسمس برده میشوند.

هر دو طرف سیاستمداران استرالیا یکی دیگر خود را متهم کمک به قاچاقچیان مردم میکنند. هر دو طرف با پیشنهاد برای پردازش دریایی پناهجویان یک دیگر را پشتیبانی نمی کنند. هر دو دولت و مخالفین نمی خواهند که پناهجویان با قایق وارد به استرالیا شوند، اما نمی توانند به توافق برسند تا پناهجویان را به کجا بفرستند کنند. دولت می خواهد که از مالیزیا برای پردازش دریایی استفاده کند. مخالفان می خواهند که از نائرو استفاده کنند.

وزیر امور داخله رهبر مخالفان را به عنوان "بهترین دوست" از قاچاقچیان مردم توصیف کرد.

رهبر مخالفان دولت را به ارائه "مدل کسب و کار" قاچاقچیان مردم متهم کرد.

وزیر امور داخله همچنین گفت که او نمی داند که چی تعداد پناهجویان دیگر در بازداشتگاه جزیره کریسمس جابجا شوند قبل از این که آو پر شود.

به شمول این واردین قایق های اخیر، در حال حاضر بعد از این که دولت استرالیا برای طرح مالیزیا در انتظار نگه داشته شده است چهار قایق پناهجویان وارد شد اند. اداره مهاجرت استرالیا، هشدار داده بود که رفتن به پردازش در کشورمیتواند منجر به این گردد که هر ماه تا 600 پناهجویان در تلاش برای رسیدن با قایق به استرالیا بیایند.

با چنین مبارزه شدید سیاسی بر سر این موضوع در ماه های اخیر، و به عنوان وارد شدن قایق های بیشتری، سیاست های استرالیا ممکن است حتی سخت تر شود.

وقتی به تعداد افرادی که تلاش برای رسیدن با قایق در گذشته افزایش یافت، سیاست های دولت نسبت به تازه واردین قایق به سخت تر تبدیل شد. در سال 2001 زمانی که تعداد افزایش یافت، دولت هوارد پردازش پناهجویان را در نائرو، جزیره مینوس و پاپوا نو گینه آغاز کرد. این سیاست 7 سال طول کشید و تعدادی از افراد ورود با قایق از 5516 نفر به 148 کاهش یافت. در سال 2007 زمانی که نخست وزیر از جان هاورد به کیون راد تغییرکرد سیاست به نسبت پناهجویان بهتر شد و بیشتر مردم به استرالیا با قایق آمدند. در2010 هنگامی که تعداد بیش از حد دوباره بالا شد و 6879 پناهجویان با قایق آمدند، دولت دوباره تصمیم سختی بیشتری نسبت به پناهجویان گرفت. در سال 2011 برای متوقف کردن قایقها دولت گلارد پیشنهاد طرح مالیزیا را کرد که در آن 800 پناهجویان ورود با قایق برای پردازش به مالیزیا توسط آرجانس پناهندگان سازمان ملل متحد فرستاده می شد.

مقامات استرالیایی می‌گویند در 24 ساعت گذشته سه قایق عامل 138 پناه‌جو را توقف داده‌اند.

لنک : http://radiokoocheh.com/article/131898